W Gruzji picie wina jest tak ważne, że każda uczta ma swojego własnego Tamade, osobę dowcipną, otwartą i entuzjastyczną. Obowiązkiem Tamady jest upewnienie się, że kieliszki wina są pełne, kieliszki nalewane są z każdym toastem Tamady. Tradycyjnie nikomu nie wolno pić między toastami, Tamada decyduje o tym, kiedy i jak często przy stole się "toastuje".
Legenda głosi, że kiedy Bóg rozdawał każdemu krajowi ziemię, Gruzini jak zwykle się spóźnili. Jednak kiedy ich wymówką było to, że pili wino w Jego imieniu, Bóg był pod takim wrażeniem, że dał im jedyną ziemię, którą zostawił dla siebie.
Ten niebiański kraj ma największą na świecie ilość winorośli na hektar. Podczas, gdy ponad 70% całego gruzińskiego wina jest produkowane w Kachetii, istnieje siedem innych regionów winiarskich: Racza, Kartli, Imereti, Samegrelo, Guria, Samcche-Javakheti i Adjara.
Jest kilka krajów, które uważają się za kolebkę winiarstwa. Prawda jest taka, że tylko jeden z nich może nosić ten tytuł i jest to Gruzja. Wino produkuje się tu od co najmniej 8.000 lat. W żadnym innym miejscu na świecie nie znaleziono dowodów na produkcję wina z tak dawna. Do dziś wino w tym kraju produkowane jest tradycyjną gruzińską metodą, którą Gruzini rozwinęli ponad 8.000 lat temu.
Tradycyjna metoda produkcji wina Gruzja wykorzystuje gliniane amfory w kształcie jaja, zwane qvevri. Najczęściej zakopuje się je w ziemi, dzięki czemu wino ma odpowiednią temperaturę do fermentacji. Ta technika zwróciła uwagę UNESCO, które umieściło ją na liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości.
This site uses cookies for commercial purposes such as, among other things, adapting to users' needs, security improvement, statistics and advertising. You can change cookies settings in your internet browser. If you continue to use our website without changing these settings, you agree to the use of such cookies. Learn more about cookies policy »